- عیب دار
دارای عیب، معیوب
معنی عیب دار - جستجوی لغت در جدول جو
- عیب دار (بَ)
عیب دارنده. معیوب و دارای عیب. (ناظم الاطباء) :
که تو هم عیب دار و عیبناکی
خدا را شد سزا از عیب پاکی.
ناصرخسرو.
عیب نمایی مکن آیینه وار
تا نشوی از نفسی عیب دار.
نظامی
که تو هم عیب دار و عیبناکی
خدا را شد سزا از عیب پاکی.
ناصرخسرو.
عیب نمایی مکن آیینه وار
تا نشوی از نفسی عیب دار.
نظامی
- عیب دار
معیوب، دارای عیب
- عیب دار
آکمند
- عیب دار
معيبٌ
- عیب دار
Faulty
- عیب دار
défectueux
- عیب دار
ত্রুটিপূর্ণ
- عیب دار
ناقص
- عیب دار
kosa
- عیب دار
บกพร่อง
- عیب دار
有缺陷的
- عیب دار
hatalı
- عیب دار
欠陥のある
- عیب دار
פגום
- عیب دار
결함이 있는
- عیب دار
rusak
- عیب دار
दोषपूर्ण
- عیب دار
defectief
- عیب دار
difettoso
- عیب دار
defectuoso
- عیب دار
defeituoso
- عیب دار
wadliwy
- عیب دار
несправний
- عیب دار
fehlerhaft
- عیب دار
неисправный
